Αριάδνη #1

1. Το ξύπνημα

   Το όνειρο έδειχνε να μην τελειώνει ποτέ. H παράξενη μουσική δεν ερχόταν από κάπου συγκεκριμένα, απλά υπήρχε, όπως υπάρχει το κρύο ή η ζέστη. Το δάσος άλλαζε με κάθε βήμα, από χιόνι σε καλοκαίρι και μετά σε φθινόπωρο και άνοιξη, και μετά πάλι σε χιόνι. Νεράιδες και ξωτικά σίγουρα υπήρχαν, αλλά δεν τα έπιανε το μάτι. Ακόμα και οι ξύλινες πινακίδες που έδειχναν προς τα που έπρεπε να στρίψει κανείς για να μην φύγει από το μονοπάτι, φάνταζαν παραμυθένιες - λες και είχε ξεμείνει ακόμα λίγη μαγική σκόνη πάνω τους

   Η αίσθηση ήταν κάτι πολύ παραπάνω από οικεία. Ήταν μια αίσθηση βεβαιότητας. Το όνειρο αυτό είχε παιχτεί ξανά και ξανά, από πριν αρχίσει ο χρόνος. Δεν είναι ήταν όνειρο, όσο χορός - ένας χορός με τα ίδια βήματα που τελειώνει εκεί που αρχίζει, και επαναλαμβάνεται πάλι, και δεν παύει ποτέ, και δεν αλλάζει, και δεν έχει αρχή ή τέλος - απλά αργοσβήνει στο φως του ξημερώματος για να ξαναρχίσει την επόμενη νύχτα..

   Και ξαφνικά, αυτό το κάτι άλλο συμβαίνει. Βρίσκεσαι μπροστά από μια σπηλιά - μια μεγάλη, πέτρινη σπηλιά, άψογα λαξευμένη σε μαύρο μάρμαρο, μια σπηλιά που δεν είχες ξαναδεί ποτέ. Η μουσική σταματάει απότομα, και εσύ αναρωτιέσαι γιατί δεν έχεις ξυπνήσει ακόμα. Με κάποιο τρόπο βγήκες από το μονοπάτι που έπρεπε, και αυτό είναι κακό, πολύ κακό. Προσπαθείς να καλέσεις τις αναμνήσεις, να θυμηθείς το όνομα σου, το γιατί είσαι εκεί, οτιδήποτε χρήσιμο, αλλά είναι μάταιος κόπος - οι αναμνήσεις σου είναι παγιδευμένες στο σώμα σου που κοιμάται, και εδώ είναι μόνο η ψυχή σου. Προσπαθείς να ξυπνήσεις, προσπαθείς να γυρίσεις στην ασφάλεια του συνειδητού, όμως είναι μάταιο.

   Ρίχνεις μια ματιά προς το δάσος - μπορείς να δοκιμάσεις να τρέξεις προς τα πίσω, κάτι σου λέει πως αν βρεις πάλι το μονοπάτι, όλα θα είναι καλά. Η μαύρη σπηλιά όμως, στέκει μπροστά σου, και παρόλο που βαθιά μέσα σου ξέρεις ότι είναι ένα πολύ επικίνδυνο μέρος, ίσως δεν έχεις άλλη ευκαιρία να την ανακαλύψεις ποτέ ξανά.

Τι διαλέγεις;

-----------------------------------------------------------------------------------

   Η "Αριάδνη" είναι μια Ιστορία με πολλά μέρη, που την διηγούμαι μαζί με τους φίλους που διαβάζουν το blog μου. Εγώ γράφω ένα μικρό κείμενο, και οι φίλου μου προτείνουν στα comments πως θα ήθελαν να συνεχίσει η ιστορία - μπορούν πραγματικά να γράψουν ό,τι θέλουν, ακόμα και επιλογές που δεν δίνω. Η "Αριάδνη" θα συνεχιστεί την Τετάρτη, 27/6/2012